In het Wiki-woordenboek kwam ik het woord 'Minkukel' tegen met als uitleg: Het woord is geïntroduceerd door Marten Toonder in het stripverhaal Het Kukel en lijkt te staan voor 'minimaal IQ'.
Dit moet daar geplaatst zijn door een sukkel. Ik kan dit verduidelijken met onderstaand, waargebeurd verhaal. De naam van het slachtoffer is uiteraard aangepast.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
‘Minkukel!!’ Het
bulderde door een klaslokaal op de benedenverdieping van het bouwwerk dat de
Gemeentelijke HBS te Hilversum omhulde. De spreker was leraar handelsrekenen
Dijkstra; ik verander geen letter van die hufter zijn naam.
Het slachtoffer was Jos Klepper, een jongeling die aan alles wat hij deed wel
iets sukkeligs toevoegde.
Er ging geen week voorbij of Jos botste
met zijn fiets ergens tegenaan, liep met een pleister op zijn hoofd, vergat
zijn boeken of liet op een moment dat het écht niet kon een vette kippenpoot
uit zijn handen glippen. Hij was een échte sukkel. Maar Jos was ook een aardige
knul, fantasierijk en was heel gevoelig. Hij deed ook aan alles
mee. Er ging geen klassenavond voorbij of Jos nam tussen de schuifdeuren plaats
met aan de kin een oude viool, bepaald geen stradivarius, om op een
erbarmelijke manier Yehudi Menuhin te imiteren. We lachten ons gek om Jos, maar
schoten hem nooit te hulp.
De lessen van Dijkstra waren voor Jos
een plaag. Hij was de pispaal van een leraar, die hem tot algemeen vermaak, Josephus
noemde. Jos raakte hiervan zó in de war dat het vermogen tot rekenen tot het
absolute nulpunt terugliep. In de stress gejaagd door
‘Josephus, vertel jij het maar’, kreeg Josephus de simpelste dollarsom niet
voor elkaar. Dan werd ‘Josephus’ naar het bord gebulderd om ‘drie dropjes’ te
tekenen en daarna nog ‘vijf dropjes’. ‘Hoeveel dropjes staan nu op
het bord?’. ‘Acht ‘ stamelde’ Josef, maar op zijn plaats gekomen om
dezelfde vraag weer met dollars te beantwoorden, ging hij consequent
wéér de fout in. ‘Minkukel!!!’.
Op een dag kwam Dijkstra de klas
binnen. De euforie brak nu direct los. De belangrijkste rits van
zijn kledij was niet in de positie waar die op dat tijdstip van de dag zou
moeten zijn. Met een gapende opening en de knieën angstig uit elkaar, nam hij
plaats op zijn lessenaar, die maximale ruimte bood voor het zicht op een
ouderwetse onderbroek met een beginnend spleetje. Daaruit kon elk ogenblik een
ongenode gast om de hoek kijken. Een dag om nooit te vergeten. De
onrust was groot en Dijkstra kreeg die niet onder controle.
‘Wat heb jij daar
Josephus?’, baste de handelsrekenaar. Hij kreeg een briefje, las dit, verdween
uit de klas en kwam gekleed weer binnen. ‘Nullen!’ riep hij ons toe
met een dodelijke blik en stapte af op de schrijver van de
waarschuwing. Terwijl hij hem vriendschappelijk op de schouder
sloeg, zei hij ‘bedankt Jos!’. Hij heeft hem nooit meer te kakken gezet.
Toch zat hufter Dijkstra
dichter bij de waarheid dan hij zelf dacht. Het woord ‘minkukel’ werd in 1963
voor het eerst gebruik in ‘Tom Poes en het Kukel’. Ra-ra
nam de maat van Prlwytzkofski’s kukel en sprak: ‘Een minkukel. Dank
u’. Oppervlakkige lezers zijn dit uit gaan leggen als ‘domkop’, maar
Martin Toonder zelf corrigeert: het gaat om eigenschappen
die meestal door een teveel aan rede worden verdrongen; zoals gevoel, fantasie,
liefde en degelijke. Verrek: Jos Klepper!
Hij heeft het ver geschopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten